Aangekomen in Sucre

Hola!

Zo, gisterochtend eindelijk aangekomen in Sucre. Het was een behoorlijke reis zeg! Ik begon met de vlucht van Amsterdam naar Lima. Weinig slaap gehad toen, omdat we om 1 uur ´s nachts aankwamen. Ook nog ziek geworden in het vliegtuig, ik was helemaal leeg van het overgeven toen we eindelijk in Lima aankwamen. Eenmaal daar aangekomen werd ik nog in de slurf opgewacht door een nederlandse collega van m´n vader, Mike. Hij heeft eerder vrij genomen om met mij mee naar hun appartement te gaan, dat was wel heel aardig. We zaten in een busje speciaal van KLM, maar we hadden de beroerdste chauffeur ooit, zelf de Peruaanse mensen in dat busje gaven het toe. Nog meer spugen dus, heb op zijn spullen overgegeven :) Was hij niet zo blij mee volgens mij!xD

Gelijk naar bed gegaan en heerlijk geslapen daar. In Lima vervolgens 3 dagen gebleven, even wennen aan de jetlag en gelijk de stad bezoeken. Ze hebben daar een enorme markt, de Inca Markt, met allerlei souvenirs en ze wonen vlak bij het strand, dus daar heb ik vele uren doorgebracht, genieten van de zon en lekker eten. Bij de eerste zonnestralen was ik gelijk verbrandt op mijn neus, dus heb de hele dag met een knal rode neus gelopen, viel behoorlijk op! Ook nog even de (exclusieve) beachclub bezocht van Lima, omdat de ouders van Mike z´n vrouw daar lid van zijn en ik mocht ook mee!

Na drie dagen kwam de meest verschikkelijke reis die ik tot nu toe heb gedaan. Om 20.00 vertrok mijn vlucht naar Santa Cruz. Gelukkig kon ik mee (ik stond nog steeds stand-by) en had ik een goede reis, omdat ik in Lima pilletjes had gekocht tegen misselijkheid bij reizen. Om half 2 ´s nachts kwamen we aan en om half 3 was ik door de douane heen. Om 8 uur ´s ochtends zou mijn volgende vlucht gaan, dus na 1 uur op een hard stoeltje te hebben geslapen, ben ik maar een spelletje gaan doen op m´n telefoon.

De laatste vlucht was gelijk ook de raarste. Het was een soort bus/trein, maar dan met vleugels en in de lucht. Onze eerste halte was Cochabamba. Daar moest iedereen uitstappen, opnieuw door de douane, tassencontrole e.d. en toen weer ongeveer 30 minuten wachten voordat we het vliegtuig weer inmochten. We hadden hetzelfde vliegtuig met dezelfde stoelen, dus het sloeg echt nergens op. Waarschijnlijk hadden ze wel een goed motief, maar ik met mijn brakke kop kon er toen niets van maken. Gelukkig kon ik met een Spaanse vrouw meelopen die doorhad dat ik er niets van snapte, anders was er geheid iets fout gegaan!

Ik werd opgehaald van het vliegtuig door Linda, mijn contactpersoon, dus dat ging goed en in het gastgezin ging bijna alles goed. Toen ik eindelijk dacht dat ik lekker in een bed kon duiken, bleek door een communicatie fout mijn kamer nog niet klaar te zijn, er stond nog helemaal niets. Ik mocht dus slapen in de kamer van haar zoontjes, die om half 1 binnen kwamen zetten zonder te weten dat ik daar lag. Ik dus naar buiten en lunchen. Gelukkig mocht ik van hun daar weer wel verder slapen, dus nog drie uur geslapen. Daarna even een plek gezocht om te eten en om 19.00 ben ik weer naar bed gegaan, doorgeslapen tot 8 uur ´s ochtends.

Nu zit ik dus lekker uitgerust in een internetcafe zonder webcam (sorry Yaar, we zullen op een andere manier moeten skypen) dit te typen. Alles gaat goed, m´n gastgezin is leuk met veel andere studenten en de binnenstad is lekker dichtbij :)

Het is trouwens echt supergoedkoop hier! Een halfuurtje internet is 1 boliviano, dat is dus ongeveer 15 cent, lunch voor een hele maand is 220 bolivianos, ongeveer 25 euro. Dit ga ik wel overleven hier!:)

Groetjes vanuit een nu koud Sucre (15 graden), Renée